HOE DOM KAN JE ZIJN ?
Misschien ken je ze wel die hutjes op Bali? Je ziet ze overal tussen de rijstvelden. Al eeuwen zitten Balinezen daar aan de touwtjes te trekken? Touwtjes met blikjes eraan en vlaggetjes. Ze maken herrie als je eraan trekt en verjagen de vogeltjes die de rijst pikken op de sawa’s.
Altijd denk ik wat een middeleeuwse toestanden. Hoe stom kan je zijn om je leven te vergooien door heel de dag te zitten onder een afdakje en zodra je wat ziet vliegen een ruk te geven aan die kleurige colonne van rotzooi aan een lijntje. Kunnen ze daar op Bali niets anders verzinnen dan dit stomme ritueel.
Al jaren breek ik mn hersens om met een nieuw idee te komen. Een doorbraak in de Balinese geschiedenis een einde van deze eeuwenoude touwtrek-cultuur. Maar hoe intelligent ik dan ook denk te zijn en hoeveel technische Europeesche voorsprong ik ook heb op deze “oerbeschaving”, het wil maar niet lukken!
Ik zou graag de Einstein zijn. Het opperhoofd van een nieuwe intelligente beweging op Bali naar wie iedereen knikt als ik door de straten van Lokapaksa loop.
Ik wil vrije tijd creëren voor de huidige touwtjestrekkers zodat ze meer tijd met hun gezin kunnen doorbrengen en “nuttiger” bezig kunnen zijn!
Maar…..sinds vanmorgen is er een nieuw tijdperk aangebroken voor de Oesterkoning. Er is een einde gekomen aan de overpeinzingen van hoe het anders kan.
Deze morgen las ik namelijk in de Telegraaf dat we in Nederland ook zoiets hebben, het zijn de “Heuers”.
Op 16 hectare kersenboomgaard in het Utrechtse Cothen staan hele grote metalen torens van waaruit “spreeuwenheuers” als een spin in het web aan touwen kunnen trekken die over de kersenboomgaard gespannen zijn. En jawel hoor, ook aan die touwen hangen blikjes. Het schijnt het enige te zijn wat werkt. 30 Man werkt daar in ploegendienst.
Dus ben ik klaar met de gedachten dat het anders kan en moet.
Ook in Nederland met al z’n technische voorsprong op het “simpele” Bali kan men niet anders!
Er valt heel wat van mn schouders. Ik word dus geen Einstein van Bali, hoe graag ik het ook zou willen.
Alles blijft op Bali gewoon bij het oude. Er veranderd helemaal niets aan de eeuwenoude cultuur. De Balinezen pakken gewoon hun rust en meditatie en genieten van het bakje rijst dat ze delen met hun familie in dat ene oude hutje op de rijstvelden waarin iedereen op hun beurt aan de touwtjes trekt.
Misschien kunnen wij nog heel veel van hun leren? Het overkwam mij in mijn vorige vakantie op Bali. Om 6 uur in de ochtend was ik uitgeslapen en liep ik nog dromerig de voordeur uit bij onze villa. Er was nog niemand te bekennen op de sawa’s. Ik stak wat greppeltjes over en kwam in zo’n hutje terecht. Om mij heen was alles in een diepe rust, zelfs de rijstvogeltjes waren nog in diepe slaap. Op zo’n moment voel je dat je thuiskomt. Je ademhaling wordt vanzelf rustig en diep en mediteren doe je met je ogen open. Na een half uurtje voel je je als herboren. Weg met alle stress uit Nederland, weg met al het gehaast, weg met mijn idee van nutteloosheid.
Een moment dat je ineens begrijpt waarom die Balinezen daar zo rustig zitten.
Wil je ook van die momenten boek dan een weekje een van onze villa’s op Bali. Kijk even op www.villabuddha.com en mail monicakruyssen@gmail.com. Je komt als herboren terug.